επιταχύγραφο

το και επιταχυνσι(ο)γράφος, ο

(μηχ.) όργανο που εγγράφει την επιτάχυνση μιας κίνησης, όπως π.χ. τού βλήματος μέσα στον σωλήνα τών πυροβόλων όπλων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < επιτάχυνση + -γράφος (< γράφω). Απόδοση στην Ελλ. ξεν. όρου (πρβλ. γαλλ. accelerographe)].